Soms wil ik ZO veel schrijven dat ik meerdere blogs tegelijk schrijf. Andere keren moet ik mijzelf echt uitfilteren om niet allerlei andere topics erbij te halen. Ik zou alle informatie en inzichten die in mijn hoofd langsgegaan zijn wel met je willen delen, maar ik realiseer me ook wel dat voor alles een tijd is 🙂
Mijn blog over synchronisatie ging al gauw de kant op van Co-creëren en dus heb ik besloten om er een 2 in 1 blog van te maken ipv ze naar elkaar door te verwijzen.
Synchroniseren
Synchronisatie
Ken je een situatie dat je leven ineens synchroon loopt aan dat van anderen? Synching noem ik dat, afgeleid van het engelse synchronisity. De twee levens lopen dan parallel aan elkaar, terwijl ze uiteraard ook hele verschillende eigenschappen bezitten.
Ik heb gevraagd(aan mijn gidsen en het universum) om méér lichtwerkers te ontmoeten en inspiratie op te doen. Niet veel later werpt het zijn vruchten al af en ik merk dat er inderdaad steeds mensen op mijn pad komen waarmee ik kan sparren over wat ook maar volop met mij resoneert. Gaaf, maar tegelijkertijd bizar! Want er komt ineens zo veel ruimte om perspectieven uit te wisselen en op lichtsnelheid te filosoferen en elkaar aan te vullen. Ik ervaar het als een brainstorm sessie met mijn Ware Zelf.
De ander, in dit geval, zegt dan vaak precies de dingen die mij verder helpen om de puzzel van het moment in elkaar te laten vallen en vice versa.
(Synchronisatie wil zeggen dat je op eenzelfde level met iemand zit)
Authentiek zijn
Gisteravond was ik koffie aan het drinken met een lichtwerker die zijn essentie niet direct erkent. Zijn gaven zet hij liever uit dan dat hij het zich laat overnemen zoals het in het verleden wel eens gebeurde. Terwijl ík die superpowers die we allemaal hebben, juist ZO prachtig vind. Wanneer je bewust je gaves ontwikkeld en inzet verlies je niet langer energie, maar ontvang je het!
Ik ben altijd op zoek naar iemands verlangen, iemands essentie en levensmissie, waarom ben je hier op aarde, wat heb je hier te brengen? Waar verlang je naar en wat ga je uit de weg? Deze vragen vind ik héérlijk. Ook alleen maar omdat ik deze vragen mijzelf al heb durven voor te leggen. En ergens in het midden van al dat zelfonderzoek vind ik dat enorme vrijheidsveld en óók de erkenning voor mijn ware zelf.
De kracht van het synching is dan ook dat je datgene belicht van elkaar wat erkenning en aandacht verdient!
In de gesprekken waarin ik synch met mensen, voel ik mij compleet comfortabel. Waar ligt dit dan aan vroeg ik mijzelf af. Komt dat door de comfi-factor van die persoon en jullie band? Of heb ik dat aan mijzelf te danken? Het antwoord is, verrassend genoeg, een combinatie van de twee. Een persoon die met je syncht is van nature op je afgestemd. Daarnaast is het een fijne ontdekking dat ik inmiddels mijn authentieke zelf durf te laten zien.
Ik hoef me niet langer voor te bereiden op hóe ik mij moet gaan presenteren. Zoals ik eerder zou hebben gedaan. In het verleden zou ik van te voren willen hebben uitgedacht hoe iemand mij graag zou willen zien en dan zou ik vervolgens heel hard mijn best doen om aan die verwachtingen te voldoen. Terwijl echt niemand daar beter van word..
Tijdens dat bakje koffie heb ik dan ook vooral genoten van mijn eigen levensvreugde dat naar het oppervlak werd gehaald door onze essentie-verhalen uit te wisselen. En weet je? Hier wil ik meer van. Dit is waar het om draait, dat echte contact met elkaar. En met elkaar bedoel ik eigenlijk jezelf, aangezien een ander altijd een reflectie is van wat jij aan jezelf projecteert.
Eerder zou ik direct contact uit de weg zijn gegaan, zonder gedegen voorbereiding van mijn kant. Maar ik heb uit deze periode een belangrijk inzicht genomen: ik bén mijn ware zelf en ik kán mijn ware Zelf zijn in een ontmoeting. Voor niets of niemand hoef ik mij nog langer aan te passen. Mijn ego is bij deze ontslagen, er is niet langer meer werk voor ‘m!
Note to self: Mijn rol is niet alleen die van een spiritueel leraar/lichtwerker, maar óók die van een (mede)mens!
NB. De uitgelichte foto van deze blog is die van een stelletje, volgens mij. Maar ik zie zoveel meer in deze foto: een connectie, een samenzijn, een bewandeling van het moment, gronding(ankers) en samensmelting/synching van twee individuen = één en hetzelfde 🙂
co-creatie
Het vaarwater van co-creatie
Ik ben bij een punt aangekomen dat ik enorm veel waarde hecht aan een hoge vibratie in mijn omgeving. Hoewel ik ook graag mijzelf train in mijn authenticiteit bij lager-vibrerende-anderen, waar emoties aangehaald- en waar mij nieuwe keuzemogelijkheden gepresenteerd worden.
Op dit moment focus ik mij meer op co-creatie. De co-creatie tussen mij en het universum verloopt zoals de scheuren in een rivierbedding. De uitgestippelde weg is diep doorgrond, maar onzichtbaar wanneer er leven is,wat in dit geval het water van de rivier zou voorstellen.
Op die rivier kom ik hoogtes en laagtes tegen, stroomversnellingen en ook periodes van stilstand. Alles wat ik meemaak heb ik ergens zelf gecreëerd. Ik kies er wel of niet voor om bepaalde dingen in mijn leven aan te gaan. Om bijvoorbeeld te luisteren naar die rommelende darmen en dus stil te staan bij de onderliggende oorzaak of om het te negeren en door te gaan alsof het er niet is.
In alles ligt dus óók de keus om door te kabbelen in stroperig water. Je zult wel vooruit gaan, maar efficient of positief is het zeker niet. Bovendien sta jij jezelf in de weg om naar vaarwater te komen waar jij meer uit kunt halen!
Uit het hoofd of vanuit intuïtie?
Vanuit mijn oude denkkaders dacht ik dat co-creatie gaat over het inzetten van bijvoorbeeld een kwaliteit, die je dan mengt met de kwaliteiten van anderen om zo overleggend tot een creatie te komen. Maar ik weet nu dat het zover verder gaat dan dat. Alleen de intentie van een creatie is al genoeg. Alleen al het gegeven van Waarom je iets wilt kan jou al meenemen in een super-flow. Het hóe kom je tzt wel achter.
Inzicht: IK ben altijd de Master Creator. Niet omdat ik het als enigste persoon aan het doen ben. Maar omdat ik het middelpunt van mijn universum ben. Het universum staat volledig tot mijn beschikking en anderen kunnen mij ondersteunen en aanvullen. Op welke manier het dan ook passend is. Dat zal zich altijd later pas onthullen. Het universum is overigens niet zo beïnvloedbaar dat ik alles in het wilde weg mag creëren en neerzetten. Dan zou ik al mijn negatieve gedachtes ook hebben gemanifesteerd op grote schaal en dat zou ik niet graag willen.
Iedereen kan op onbekende hoogtes creëren. Delen van jezelf wat je nog niet ‘unlocked’ hebt. & dat is oke, want je kunt niet alles in een week of een maand of een paar jaar onder de knie hebben. Je moet vlieguren gaan maken als het om creatiekracht gaat.
Het eerste waar ik me bewust van moest worden is dat mijn gedachtes mijn realiteit scheppen. Think happy Be happy!
Klinkt simpel, maar het is in de uitvoering wat minder makkelijk. Voornamelijk omdat ik van huis uit gewend was om mijzelf in te perken. Er is ergens gaandeweg een stop op mijn creativiteit gezet, op mijn vrije impulsen en op de gedachtes uitroepen en de emoties benoemen die mij op het moment overkomt zoals bij een kind. Zo zonde, want ik heb mijn innerlijk kindje diep moeten uitgraven om mij die emotionele en expressie vrijheid terug te kunnen geven.
Ik heb in het verleden willen creëren vanuit mijn verlangen naar onvoorwaardelijke liefde en het geven van workshops. In een groepje workshopmakers waar er geen zelfliefde heerste. Ná zelfliefde komt pas liefde voor anderen en ware afstemmogelijkheid.
Wanneer jij je niet afstemt op een ander vanuit respect, oprechte interesse en liefde kan je toch nooit op een zuivere manier tot een gezamenlijk product komen. Daar komt denk ik ook de term “je kunt niet iedereen gelukkig maken of rekening met iedereen houden” vandaan. Gek vind ik dit, want ik denk dat dit júist mogelijk is en dat het ook de bedoeling is dat we weer op zo’n manier gaan samenwerken. Om uiteindelijk een product/creatie te krijgen waarover iedereen tevreden is en waar iedereen zijn volle potentie in heeft gestopt.
Mijn focus was in deze situatie dan ook het creëren met gelijkgestemden en niet perse mijn verlangen over wat ik dan wilde creëren(podia voor workshops). Nadat ik sterk voelde dat ik niet met hen in zee moest gaan, voelde ik nóg sterker dat ik hun hulp helemaal niet nodig heb om mijn werkelijkheid te creëren. Begrijp me niet verkeerd, ik geloof heus dat je anderen hebt (in bepaalde situaties)om dingen gedaan te krijgen. Maar dat sluit de honderd andere mogelijkheden niet uit. Het betekend dan ook absoluut niet dat jij je verlangen aan moet passen naar het algemene concept. Of dat jij je ware zelf en authenticiteit moet inperken!
Co creatie ontstaat vanuit een synchronisatie, een afgestemdheid beyond measures en met zuivere intenties. Puur op gevoel en intuïtie komen dingen als vanzelf tot stand. Het universum is geheel op jouw afgestemd en weet meer van jou dan jijzelf op dit moment. Dit komt door je bewuste en onbewuste gedrag, intenties en gedachtes. Deze dingen zijn de basis voor je creaties.
Conclusie: synchronisatie en co-creatie is heerlijk.
Daar wil ik mijn dagen mee vullen! Dus iedereen die wil synchen met mij is welkom om dit te doen<3. Het HOE valt wel in elkaar, zolang ons WAAROM helder is en we leven vanuit een open hart.
